Tuesday, February 06, 2007

واحكى يا ربابه




واحكى يا ربابه عل الوتر الحزين
واحكى واقولى للناس المتفرقين
واحكى على غربتنا دا احنا المحتاجين
واحكى يا ربابه .. الناس مستــنيين

واحكى يا ربابه
وقفت وبأعلى حس قلت
ضمينى يا دنيا وخبينى عندك .. دى الوحده عليا صعبه
وازاى أامن لابن ادم.. وانا اللى فى ايدو كنت لعبه

ورمانى من أيـدو بن ادم بعد ما تسلى بـيا وجالـو مزاج
وما حمانى الا ولد فارس وغريب عنى قـنوع مش محتاج

واحكى يا ربابه
اشكى اليك غربتى .. اشكى اليك غربتى يا خالق الحجر
وانا فى وسط اهلى و ناسى وقلبهم عليا اتـحجر
اصرخ يا وتر.. اصرخ فى وش الزمن
اصرخ بالأه قبل ما تصبح بكره عليا حـته حجر

واحكى يا ربابه
قـلبى اللى انجرح من زمان ونسيته و نسيت مين اللى غواه
نسيت انه نام على رصيف بعد ما حبيته لكن التانى رماه
قعدت ادور على دوا وما لقـيت الدوا وانا عليل مش محتاج لسواه
لقيت عجوز يقولى
يابنى دا الجرح فى القلب لا هيـطـيـب ولا يـندوى
دا الجرح اتـخلق للقلب فماتـئولش ليه دا بينكوى

واحكى يا ربابه
ومشيت وسط الطير عابر سبيل ادور معاه على عشه
لـقيت الطير فى حاله عايـش لوحده فى دنـيته مش راضى حد يغـشه
يا بخـته بدنيـته لا انا راح احسده ولا امشى وراه ولا اهشـه
.. دا الطير يا ولـداه الزمن مش راضى بيه وعمال فى قلبه يـنـشه

واحكى يا ربابه
اشتريت من يومين هدمـتين يعنى لبس جديد
وحاولت افرح واضحك والعـب ذى طفل سعيد
لـقيت نفسى قمت رمـيت هدومى .. عبيط
ومشـيت و شـايـل شهاده الحياه بتـقولى يا عـبــــيط
يا بنى دااااا انت شـخـص بلـــــيـــــــــــــــــــــــــــد

واحكى يا ربابه
واحكى يا ربابه
الربابه راح ترتاح .. وبكره هـــــيـــبـــــئـالوا صباح
يا مسهل خلينا لبكره نكمل المشوار
واحكى يا ربابه